Το 2010 ολοκληρώθηκε με τον ιδανικότερο τρόπο για το κανόε καγιάκ του Ν.Ο. Χανίων, καθώς για πρώτη φορά στην ιστορία του, το τμήμα σκαρφάλωσε στην κορυφή του αθλήματος αποδεικνύοντας την εξαιρετική δουλειά που προηγήθηκε και την ποιότητα των αθλητών που παράγει τα τελευταία χρόνια. Για τον Μανόλη Αγγελάκη, που αποτελεί τον άνθρωπο που πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό την πρωτοφανή επιτυχία, η κατάκτηση του πρωταθλήματος σπριντ είναι το επιστέγασμα της προσπάθειας που ξεκίνησε με δειλά βήματα στη δύση της 10ετίας του ’90 και η επιβράβευση για τις δυσκολίες που συνάντησε το καγιάκ όλα αυτά τα χρόνια. Το σίγουρο είναι ότι οι προσδοκίες πλέον αυξάνουν και πλέον ως νέος στόχος, το 2011, τίθεται ο Ν.Ο. Χανίων να κρατηθεί στην 1η θέση και να συνεχίσει να προσελκύει ολοένα και περισσότερα καινούργια παιδιά. Στη συνέντευξή του, ο Μαν. Αγγελάκης ευχαριστεί την ΑΝΕΚ LINES που χάρη στην υποστήριξη και τη βοήθειά της, το κανόε καγιάκ καταφέρνει να φτάσει τόσο ψηλά ενώ αποδίδει στη βοήθεια των εφόρων και του Δημ. Καλλιβρετάκη εν προκειμένω την ομαλή λειτουργία του τμήματος. 

Θα συμφωνήσεις ότι το 2010 κρίνεται από τις πιο επιτυχημένες χρονιές για το κανόε καγιάκ του Ν.Ο. Χανίων;
Σίγουρα, η φετινή χρονιά ήταν η σημαντικότερη χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μειώνω τις προηγούμενες. Θα έλεγα ότι το 2010 ήταν το επιστέγασμα όλων των προσπαθειών, μια φουρνιά πολύ καλών αθλητών έφερε το μεγαλύτερο αποτέλεσμα που έχει έρθει ποτέ για τα επίπεδα του Ομίλου. Κατακτήσαμε την 1η θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα, γεγονός πολύ σημαντικό. Αν αναλύσει κάποιος τη δυσκολία που εμπεριέχει για ένα επαρχιακό σωματείο να βγει πρωταθλητής, θα καταλάβει γιατί αυτή η επιτυχία είναι τόσο ιδιαίτερη. Σπάσαμε το μπλοκ του κέντρου, κάτι που είναι πάρα πολύ δύσκολο. Καταφέραμε με πολύ δυνατές ομάδες στις μικρές κατηγορίες να πάρουμε το πρωτάθλημα.
Μήπως αυτές οι επιτυχίες αποτελούν το αναμενόμενο αποτέλεσμα ύστερα από τόσα χρόνια προσπαθειών και της συνεχιζόμενης ανόδου που παρουσιάζει το τμήμα χρόνο με τον χρόνο;
Σίγουρα, από το 2004 και μετά άρχισε να φαίνεται η δουλειά που είχε ξεκινήσει από το 1997. Όταν αρχίσαμε, στόχος μας ήταν να κάνουμε αργά και σταθερά βήματα και να μη δημιουργούμε πυροτεχνήματα. Σιγά-σιγά βάλαμε τις βάσεις ν’ αποκτήσουμε την υλικοτεχνική υποδομή που χρειαζόταν για ν’ αναπτυχθεί το άθλημα. Από εκεί και πέρα, μέσα απ’ τη δουλειά, ήρθαν και τα αποτελέσματα.
Ποια είναι τα συναισθήματα ενός προπονητή που μετά από πολλά χρόνια δουλειάς, η ομάδα του είναι πρωταθλήτρια Ελλάδας και το σημαντικότερο, καταξιωμένη πλέον στο χώρο του κανόε καγιάκ;
Είναι πολύ σημαντικό. Θυμάμαι τα πρώτα χρόνια που ξεκίνησα, οι κουβέντες που άκουγα από συναδέλφους ήταν του στυλ, «τι πας να ξεκινήσεις», «δεν πρόκειται να έχει μέλλον», «δεν θα κρατηθεί πάνω από 2-3 χρόνια»! Είμαι ένας άνθρωπος όμως που ό,τι κάνω, το κάνω με ζήλο και μ’ αρέσει πολύ. Μέσα από τη δουλειά ήρθαν αυτά τα αποτελέσματα. Φυσικά, σε αυτή την πορεία δεν ήμουν μόνος αλλά υπήρξαν πολλοί συνεργάτες. Από τους σημαντικότερους είναι ο Γιώργος Κουλιανίτης που πρόκειται για τον άνθρωπο που «έφερε» το κανόε καγιάκ στα Χανιά. Και πολλοί άλλοι επίσης, προπονητές που πέρασαν και ήταν συνεργάτες μου, όπως η Καλλιόπη Γεωργαρούδη, ο Σωτήρης Νότας, ο Γιώργος Καραγιαννίδης. Όλοι συνέφεραν με τον τρόπο τους. Οι έφοροι επίσης. Όλοι όσοι έχουν περάσει από αυτό το πόστο έχουν βάλει ένα λιθαράκι στη συνολική προσπάθεια που έχει υπάρξει όλα αυτά τα χρόνια. Αυτή τη στιγμή άλλωστε, ο Δημήτρης Καλλιβρετάκης που βρίσκεται σε αυτή τη θέση, είναι συνεχώς δίπλα μας και η προσφορά του είναι πολύ σημαντική. Και βέβαια, είναι σίγουρα πολύ θετικό για τον Όμιλο ότι ένας πρώην δικός μας έφορος, ο Κώστας Γομπάκης, αυτή τη στιγμή αποτελεί μέλος της Ομοσπονδίας. Είναι σημαντικό ν’ ακούγεται μέσα στο κέντρο που  παίρνονται οι αποφάσεις, η «φωνή» κατά κάποιο τρόπο του ΝΟΧ.
Πόσο δύσκολο είναι για το κανόε καγιάκ να προσελκύει νέα παιδιά από τη στιγμή που οι αγώνες στην Κρήτη είναι ελάχιστοι; Σίγουρα, οι «Κορίσσιοι» στη λίμνη Κουρνά είναι μία σημαντική διοργάνωση αλλά γίνεται μόλις μία φορά το χρόνο.
Το κανόε καγιάκ είναι ένα τελείως διαφορετικό άθλημα σε σχέση με τα υπόλοιπα. Δεν το βλέπεις στο… δρόμο καθώς πηγαίνεις στο σχολείο ή τη δουλειά σου. Είναι απαραίτητο να περάσεις από τον κόλπο της Σούδας και να δεις τα παιδιά να κάνουν προπόνηση. Εμείς προσπαθούμε μέσα από τις επιτυχίες που έρχονται, να το διαφημίζουμε όσο περισσότερο γίνεται.  Προσπαθούμε στους αγώνες που γίνονται στον Κουρνά να το προβάλλουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Η καλύτερη διαφήμιση για το κανόε καγιάκ έχει εξελιχθεί να είναι αυτό που λέμε «από στόμα σε στόμα». Τα παιδιά μίλαγαν με τους φίλους τους, τους έλεγαν για το καγιάκ κι έτσι σιγά-σιγά ερχόντουσαν ολοένα και περισσότερα. Πιστεύω ότι οι επιτυχίες που ήρθαν, ειδικά τα 4 τελευταία χρόνια, δεν άφηναν αδιάφορα ούτε τα παιδιά ούτε τους γονείς τους.
Πώς περιγράφεις τα συναισθήματά σου που ηγείσαι μίας ομάδας που εντάσσεται στο πλαίσιο της ανάπτυξης και όχι μίας ομάδας ολοκληρωμένης; Θα ήταν πιο ενδιαφέρον εφόσον μπορούσες να κατευθύνεις μία ομάδα πλήρως αγωνιστική που θα αξίωνε επιτυχίες σε μεγαλύτερη κλίμακα;
Πιστεύω ότι ένας προπονητής πρέπει να είναι συνδεδεμένος με όλη τη γκάμα των ηλικιών. Δηλαδή, αυτός θα δώσει το στίγμα του από τους μικρότερους αθλητές προς τους μεγαλύτερους για το πώς πρέπει να δουλέψουν και το πώς πρέπει να προχωρήσουν. Έτσι, θα μπορεί να γνωρίζει όταν αυτά τα παιδιά θα φτάσουν στην αγωνιστική κατηγορία, αν έχουν τις δυνατότητες και μπορούν να χαράξουν καλή πορεία. Για να φτάσει μία ομάδα στα Χανιά, επαρχιακό δηλαδή σωματείο, στις μεγάλες κατηγορίες ανδρών και γυναικών, είναι πάρα πολύ δύσκολο και οι λόγοι είναι αυτοί που ισχύουν για όλες τις επαρχιακές πόλεις. Όταν τα παιδιά φτάσουν 16-17 ετών βρίσκονται ενώπιον του πρώτου διλήμματος: κάνουν αγωνιστικό αθλητισμό ή πρωταθλητισμό στην Γ’ Λυκείου ή σταματούν για το διάβασμα; Αφού περάσουν σε κάποια σχολή, μετά δεν υπάρχει η δυνατότητα να συνεχίσουν. Είναι ατομικό άθλημα. Και πολύ δύσκολο. Θέλει καθημερινή προπόνηση.
Δηλαδή, τα περισσότερα παιδιά, θέλοντας και μη, αναγκάζονται να σταματήσουν.
Πολύ λίγα παιδιά συνεχίζουν. Σχεδόν κανένα για να είμαι ειλικρινής. Τουλάχιστον από τα δικά μας, όσα πέρασαν στην Αθήνα, κανένα δε συνεχίζει. Απλά, επειδή το αγαπάνε το καγιάκ όταν έχουν τη δυνατότητα να είναι στα Χανιά, κάνουν προπονήσεις και όποτε μπορούν, συμμετέχουν και σε αγώνες, ειδικά του Κυπέλλου. Βοηθάνε την ομάδα και «προχωράει», κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Τώρα, εάν στο μέλλον όλα αυτά τα παιδιά ολοκληρώσουν τις σπουδές τους κι επιστρέψουν στα Χανιά, έχουν το σθένος και τη διάθεση να παλέψουν για να φτιαχτεί μία τέτοια ομάδα, θα ήταν ό,τι καλύτερο. Από την άλλη, χρονολογικά, δεν θα τους βοηθούσε γιατί πλέον θα έχουν περάσει τα παραγωγικά τους χρόνια, εννοώ τα πολύ παραγωγικά που μετράνε ιδιαίτερα στα ατομικά αθλήματα.
Τι λείπει από το κανόε καγιάκ στα Χανιά και τι πλεονεκτήματα έχει αυτή τη στιγμή;
Εάν σε επίπεδο Κρήτης μπορούσαν να υπάρχουν άλλα 3-4 σωματεία, ένα σε κάθε νομό δηλαδή, θα ήταν πολύ καλό. Οι μεταξύ τους αγώνες και η συναναστροφή που θα δημιουργούνταν, θ’ αποτελούσαν από μόνα τους κίνητρα για να αναπτυχθεί το άθλημα ακόμα περισσότερο. Από εκεί και πέρα όμως πιστεύω ότι είμαστε πολύ τυχεροί γιατί όλα αυτά τα χρόνια, το καγιάκ αναπτύχθηκε στον κόλπο της Σούδας. Εκεί υπάρχει το ναυταθλητικό κέντρο όπου θεωρώ πως είναι το καλύτερο κέντρο στην Ελλάδα και ένα από τα καλύτερα στην Ευρώπη. Ο δήμος Σούδας και οι άνθρωποι που βρίσκονται εκεί, το συντηρούν σωστά με αποτέλεσμα να παραμένει σε υψηλά στάνταρ. Οποιαδήποτε ομάδα μπορεί να έρθει και για κάποιες εβδομάδες να πραγματοποιήσει άνετα την προετοιμασία της. Είμαστε πάρα πολύ τυχεροί. Ο κόλπος της Σούδας είναι κλειστός και μας δίνει τη δυνατότητα να δουλέψουμε όπως πρέπει, σε ήρεμα νερά. Επίσης, από το 2004 είχαμε την τύχη το κανόε καγιάκ να ενταχθεί στο αθλητικό γυμνάσιο και λύκειο, όπου αυτό το γεγονός πιστεύω πως ήταν το επιστέγασμα όλης της προσπάθειας που ξεκίνησε από το 1997 και διήρκησε μέχρι το 2003, ν’ αναπτύξουμε το άθλημα. Η προσπάθειά μας εκτιμήθηκε με αποτέλεσμα ο τότε προϊστάμενος Φυσικής Αγωγής, ο κύριος Λυρώνης, να προτείνει το καγιάκ και να καθιερωθεί έτσι στα σχολεία. Από το 2004 και μετά έχουν περάσει πάρα πολλά παιδιά από το γυμνάσιο και το λύκειο. Ουσιαστικά, το αθλητικό γυμνάσιο για εμάς είναι μέρος της δουλειάς μας. Το έχουμε εντάξει σε όλη την προπονητική διαδικασία, μας ωφέλησε πάρα πολύ κι έτσι μπορούν να εξηγηθούν όλα αυτά τα  αποτελέσματα που έχουμε φέρει.
Ποιοι έχουν βοηθήσει για το συγκεκριμένο έργο μέχρι στιγμής;
Όλοι οι χορηγοί και οι υποστηρικτές που μας στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια. Εμείς δεν κοιτάξαμε ποτέ να διεκδικήσουμε ένα μεγάλο ποσό από χορηγούς, γνωρίζοντας πως όλα πλέον λειτουργούν ανταποδοτικά. Πάντοτε ζητούσαμε βοήθεια με μικρά ποσά και πάντοτε οι φίλοι, οι επιχειρηματίες, ήταν θετικοί και μας στήριζαν. Πρέπει να επισημάνω ωστόσο ότι η ΑΝΕΚ LINES είναι από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε το τμήμα, δίπλα μας. Από την πρώτη στιγμή μας στηρίζει, παραμένει αρωγός μας ενώ ιδιαιτέρα τα τελευταία 6 χρόνια αποτελεί και τον επίσημο χορηγό, βοηθώντας στις μετακινήσεις μας. Η συνεργασία που υπάρχει με την ΑΝΕΚ στηρίζεται στην ειλικρίνεια και στο ό,τι μας έχει αξιολογήσει για τη δουλειά μας, γι’ αυτό που κάνουμε για το άθλημα και τη νεολαία. Από εκεί και πέρα, θα ήθελα κλείνοντας να ευχηθώ σε όλους χρόνια πολλά και καλή χρονιά και σε όσα δικά μας παιδιά, το 2011, θα είναι έτος καθοριστικό για τη μαθητική τους πορεία, καλό κουράγιο και καλή δύναμη.

Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΕ ΚΑΓΙΑΚ ΓΙΑ ΤΟ 2010

Συνολικά οι αθλητές και οι αθλήτριες του τμήματος κατέκτησαν 129 μετάλλια (48 χρυσά-34 ασημένια-47 χάλκινα) ενώ κατά την ίδια αγωνιστική περίοδο, πέντε αθλητές συμμετείχαν με τις Εθνικές ομάδες Εφήβων και Νεανίδων, λαμβάνοντας μέρος στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Ρωσία. 

• Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Σπριντ. Διεξήχθη στην Ολυμπιακή εγκατάσταση Κάνοε Καγιάκ του Σχινιά. Ο Ν.Ο. Χανίων αναδείχθηκε πρωταθλητής, με τους αθλητές του να κατακτούν συνολικά 25 μετάλλια (17 χρυσά-2  ασημένια-6 χάλκινα)

• Πανελλήνιο Κύπελλο Σπριντ. Διεξήχθη στην Ολυμπιακή εγκατάσταση Κάνοε Καγιάκ  στον Σχοινιά. Ο Ν.Ο. Χανίων κατέλαβε την 3η θέση στην γενική κατάταξη και οι αθλητές του, 19 συνολικά μετάλλια (9 χρυσά-4 ασημένια-6 χάλκινα)

• Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανάπτυξης Σπριντ. Διεξήχθη στο Μεσολόγγι. Ο Ν.Ο. Χανίων, κατακτώντας συνολικά 10 μετάλλια (3 χρυσά-4 ασημένια-3 χάλκινα) κατέλαβε την 4η θέση στην γενική κατάταξη

• Διεθνής Ρεγγάτα. Πραγματοποιήθηκε στην Λεμεσό της Κύπρου. Οι αθλητές του Ν.Ο. Χανίων κατέκτησαν 10 μετάλλια (1 χρυσό-5 ασημένια-4 χάλκινα) 

• Διασυλλογικοί αγώνες Σπριντ. Διοργάνωση από τον Ν.Ο. Μεθάνων «ΝΗΡΗΙΣ». Οι αθλητές του Ν.Ο. Χανίων κατέκτησαν 9 μετάλλια (3 χρυσά-3 ασημένια-3 χάλκινα)

• Διασυλλογικοί αγώνες Σπριντ. Διοργάνωση από τον Ν.Ο. Μεθάνων Γιαννιτσών. Οι αθλητές του Ν.Ο. Χανίων κατέκτησαν 5 μετάλλια (1 χρυσό-3 ασημένια-1 χάλκινο)

• Διασυλλογικοί αγώνες Σπριντ. Διοργάνωση από τον Ν.Ο. Δυστίων στην  Εύβοια. Οι αθλητές του Ν.Ο. Χανίων κατέκτησαν 11 μετάλλια (3 χρυσά-3 ασημένια-5 χάλκινα)

• 2οι Διεθνείς «Κορίσσιοι» Διασυλλογικοί Αγώνες. Διοργανώθηκαν στη λίμνη του Κουρνά από τον Ν.Ο. Χανίων, οι αθλητές του οποίου κατέκτησαν 40 μετάλλια (11 χρυσά-10 ασημένια-19 χάλκινα)

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΤΑΞΗΣ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ 2001 ΕΩΣ ΤΟ 2010 ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΝΟΕ ΚΑΓΙΑΚ ΣΠΡΙΝΤ

Επίσης, από το 2004 μέχρι και σήμερα έχουν συμμετάσχει με τις Εθνικές Ομάδες Εφήβων – Νεανίδων και Ανδρών – Γυναικών στο Κανόε Καγιάκ Σπριντ, 14 αθλητές και αθλήτριες του Ν.Ο. Χανίων, παίρνοντας μέρος σε παγκόσμια πρωταθλήματα, πανευρωπαϊκούς, μεσογειακούς και βαλκανικούς αγώνες, καθώς και διεθνείς ρεγγάτες. Στο δε σλάλομ και στην Εθνική ομάδα των Ανδρών έχει συμμετάσχει επίσης ένας ακόμα αθλητής του Ν.Ο. Χανίων.

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΑΛΛΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ 2010