Μία μεγάλη επιστροφή υπάρχει αυτό το διάστημα στο κολυμβητήριο, με τον πρώην παγκόσμιο πρωταθλητή Γιάννη Τσουρουνάκη να έχει ενταχθεί και πάλι στη “δύναμη” του Ναυτικού Ομίλου και στην ομάδα τεχνικής κολύμβησης.

Μάλιστα, το Σάββατο 29 Ιουνίου πήρε μέρος στην Ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στα Χανιά ενώ σκοπεύει να ενισχύσει τον Ν.Ο.Χ. στο πανελλήνιο πρωτάθλημα που ακολουθεί μέσα στον Ιούλιο στη Λάρισα.

Ο Γιάννης Τσουρουνάκης, αθλητής – “κεφάλαιο” για τον Χανιώτικο και Ελληνικό αθλητισμό, σε συνέντευξή του στην επίσημη ιστοσελίδα του Ομίλου, μιλά για τις σπουδές και τη ζωή του στην Αμερική και χαρακτηρίζει… αρρώστια την τεχνική κολύμβηση. Τα λόγια του δημιουργούν συγκίνηση ενώ αποτελούν και μία μικρή απόδειξη του ήθους ενός πραγματικά τεράστιου αθλητή.

Γιάννη, σε καλωσορίζουμε πίσω στα Χανιά. Ολοκληρώθηκαν οι σπουδές σου;

Καλώς σας βρήκα. Ναι, έχω τελειώσει τις σπουδές από πέρσι. Φέτος έμεινα στην Αμερική για να κάνω ένα μονοετές πρόγραμμα για να διδάσκω στο πανεπιστήμιο όπου σπούδαζα. Τελείωσε το πρόγραμμα και αισίως γύρισα πίσω.

Πώς είναι να επιστρέφεις στα Χανιά και την πισίνα;

Πάντοτε επιστρέφω στην πισίνα όποτε έρχομαι. Χαίρομαι να είμαι εδώ… Είναι ένας χώρος όπου μεγάλωσα. Βρίσκομαι στην πισίνα από το 1989. Ήρθα να μάθω να κολυμπάω… Πάντα χαίρομαι να γυρίζω πίσω και να βλέπω τους ανθρώπους που με μεγάλωσαν, τα παιδιά με τα οποία ζήσαμε μαζί πολλές στιγμές, καλές, κακές αλλά αξέχαστες πάντα. Για μένα είναι… αρρώστια η τεχνική κολύμβηση! Δεν χάνω ευκαιρία! Πριν δυο μέρες ήρθα, κολύμπησα ίσα-ίσα και πήρα μέρος στην ημερίδα. Σου λέω, είναι… αρρώστια!

Πρόκειται να λάβεις μέρος και στο πανελλήνιο πρωτάθλημα. Πώς αντιμετωπίζεις αυτή σου τη συμμετοχή; Στοχεύεις σε νέες επιτυχίες, να ενισχύσεις την ομάδα ή να απολαύσεις τη συμμετοχή; Ή όλα αυτά μαζί;

Οι επιτυχίες είναι πάντα σχετικές. Για μένα δεν υπάρχει πλέον ο όρος της επιτυχίας. Χαίρομαι που κολυμπάω. Το κάνω για μένα και για την ομάδα μου. Νομίζω ότι η ενίσχυση είναι περισσότερο ψυχολογική για την ομάδα. Αν δεν κάνω λάθος, δεν δίνονται βαθμοί από την κατηγορία Ανδρών στο καλοκαιρινό πρωτάθλημα. Εκτός κι αν έχουν αλλάξει τα πράγματα. Αλλά όταν κολυμπούσα εγώ ήμασταν εκτός συναγωνισμού. Πιο πολύ, η συμμετοχή μου γίνεται για ψυχολογική ενίσχυση και για να ζήσω την εμπειρία για άλλη μια φορά. Όπως είπα, είναι αρρώστια.

Πώς βλέπεις την ομάδα; Θεωρείς ότι έχει αλλάξει σε σχέση με παλαιότερα;

Μια χαρά. Ήταν η τελευταία ημερίδα που συμμετείχαν πριν το πανελλήνιο οπότε τα παιδιά είναι σε περίοδο “φορτώματος”. Δεν έχουν φορμαριστεί ακόμα. Δεν έχουν “ρίξει” ακόμα τα μέτρα. Παρόλα αυτά, έγιναν πανελλήνια ρεκόρ. Νομίζω ότι είναι πολύ καλά. Η ομάδα ανεβαίνει από τα προηγούμενα χρόνια, διότι λόγω των οικονομικών δυσχερειών και της νέας τάξης πραγμάτων στη χώρα, ο αθλητισμός είχε παραγκωνιστεί σημαντικά. Σε όλους τους τομείς, όχι μόνο στην τεχνική κολύμβηση. Και βέβαια είχε επηρεάσει και την ομάδα των Χανίων. Όταν ερχόμουν και πιο παλιά, τα παιδιά ήταν πάντα πιο λίγα ενώ υπήρχε ένα κλίμα υποτονικό. Τώρα όμως απ’ ό,τι βλέπω υπάρχει πιο μεγάλη όρεξη και περισσότερα παιδιά και πιστεύω να συνεχίσει έτσι.

Πόσα χρόνια είσαι στην Αμερική;

Τέσσερα.

Πώς περιγράφεις την εμπειρία που έχεις ζήσει;

Πολύ καλή εμπειρία. Πήγα για να γίνω καλύτερος επιστήμονας. Αυτός ήταν ο σκοπός μου. Δεν έζησα πολύ στο κοινωνικό και πολιτισμικό κομμάτι της Αμερικής. Πιο πολύ είχα διάβασμα. Ήμουν πολύ αφοσιωμένος σε αυτό που πήγα να κάνω. Γι’ αυτό το λόγο πήγα άλλωστε, όχι για ντόλτσε βίτα. Ήταν πάρα πολύ ωραία όμως. Γνώρισα καλούς και φιλικούς ανθρώπους και έκανα καλές σχέσεις που πιστεύω ότι θα κρατήσουν χρόνια.

Το μέλλον της ζωής σου είναι εκεί; Στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολα πλέον, όπως προφανώς γνωρίζεις…

Είναι δύσκολη κατάσταση εδώ. Εντάξει, μεγάλα λόγια είναι αυτά… Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού. Όλα είναι εφήμερα.

Άρα το προσωρινό πού είναι τώρα;

Το προσωρινό είναι εδώ. Τώρα είμαι εδώ. Αλλά περιμένω… Περιμένω να δω αν θα φύγω το Σεπτέμβρη ή αν θα παραμείνω.