Αίσθηση στο χώρο της τεχνικής κολύμβησης προκάλεσε ο ερχομός του τρεις φορές παγκόσμιου ρέκορντμαν Ουίλλιαμ Μπάλντουιν στο Ναυτικό Όμιλο Χανίων. Σύμφωνα με τον 20χρονο αθλητή που είναι το νούμερο ένα όνομα αυτή τη στιγμή στο συγκεκριμένο άθλημα, η απόφασή του έχει να κάνει με τον προπονητή της Χανιώτικης ομάδας, Ηλία Καλαμαρίδη, τον οποίο πέραν του ότι σέβεται, αποδεικνύεται ότι εμπιστεύεται πάρα πολύ.

Πώς εξηγείς την απόφασή σου να έρθεις στα Χανιά; Πρόκειται για γεγονός που προκάλεσε αίσθηση.

Κοίταξε, είχα σπάσει τρεις φορές το παγκόσμιο ρεκόρ την περσινή χρονιά. Επειδή δεν είχα αλλάξει ομάδα τόσο καιρό και είναι η πρώτη φορά που κάνω μεταγραφή, ο λόγος που μέτρησε να έρθω στα Χανιά είναι ο κύριος Ηλίας (σ.σ. Καλαμαρίδης) με τον οποίο έχω πολλή καλή συνεργασία. Γι’ αυτό ήρθα.

Οπότε ο λόγος που σ’ έφερε στα Χανιά ήταν ο προπονητής του Ναυτικού Ομίλου Χανίων;

Ναι. Μετά τον προπονητή μου, ο κύριος Καλαμαρίδης, είναι ο αμέσως επόμενος που εμπιστεύομαι για προπονητή για να με ανεβάσει επίπεδο. Δεν κάνω προπονήσεις με κανέναν άλλο προπονητή και ο κύριος Ηλίας είναι ένα μεγάλο όνομα στο χώρο. Ήταν προπονητής του Γιάννη Τσουρουνάκη που είναι επίσης κάτοχος παγκοσμίου ρεκόρ και είναι τιμή μου που θα δουλέψω μαζί του.

Τι ξέρεις για τα Χανιά;

Από τότε που άρχισα κολύμβηση ξέρω ότι ο Όμιλος ήταν και παραμένει ένα μεγάλο όνομα. Έχει πάρει πολλά πρωταθλήματα και τον σέβομαι πάρα πολύ. Ήταν πάντα από τα ονόματα στα πρωταθλήματα που μας τρόμαζαν και είχαμε ανταγωνισμό.

Τι σημαίνει για σένα να είσαι το νούμερο 1 όνομα σε επίπεδο Ανδρών στην τεχνική κολύμβηση;

Χαίρομαι πάρα πολύ. Είναι άλλη αίσθηση να έχω καταφέρει κάτι τέτοιο. Έχω γράψει την προσωπική μου ιστορία. Όλη αυτή η εμπειρία με έχει βοηθήσει πάρα πολύ να μεγαλώσω. Όλες αυτές οι προπονήσεις, οι αγώνες… Φέτος, χαίρομαι γιατί θα μπορώ να ευχαριστηθώ πιο πολύ τη χρονιά γιατί έχω δείξει τι μπορώ να κάνω. Δε νομίζω ότι θα κουραστώ, θα πονέσω, θα φοβηθώ τόσο πολύ για τον πρωταθλητισμό.

Θα μας πεις τι έχεις καταφέρει έως τώρα Ουίλλιαμ;

Το 2009 κατάφερα να πάρω 2η και 3η θέση στο Βελιγράδι στο Πανευρωπαϊκό των Νέων. Το 2010, που ήταν η πρώτη μου χρονιά στην Ανδρών, στο Πανευρωπαϊκό, κατέκτησα τη 2η θέση στα 100 μέτρα (σ.σ. επιφάνειας) με Πανελλήνιο ρεκόρ. Το 2011 ήταν μία πολύ άτυχη χρονιά για μένα. Παραλίγο να πιάσω το παγκόσμιο ρεκόρ αλλά ακυρώθηκα. Αυτό με ανάγκασε να φύγω από τα ατομικά αγωνίσματα και να πάω στις σκυτάλες όπου δυστυχώς δεν μπόρεσα να δείξω αυτό που μπορούσα να κάνω. Και το ’12 ήταν η δικαίωση για μένα και τον προπονητή μου που δείξαμε τι δουλειά είχαμε κάνει. Σπάσαμε το παγκόσμιο ρεκόρ στα 200, πρώτα τον Μάιο. Ακολούθησε στα 100 τον Ιούλιο και μετά το ξανασπάσαμε στα 100 τον Αύγουστο. Ήταν κάτι ωραίο που το σπάσαμε στην Ιταλία στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα γιατί οι Ιταλοί, που ήταν πρώην κάτοχοι του ρεκόρ στα 100, μας κορόιδευαν και μας έλεγαν ότι δεν μπορούσαμε να τα κάνουμε αυτά στη χώρα τους. Μ’ άρεσε πολύ λοιπόν γιατί το… βούλωσαν! Ήταν μεγάλοι ανταγωνιστές μας και χαίρομαι που τους κλείσαμε το στόμα!

«Χαίρομαι που θα συνεργαστώ με τον Τσουρουνάκη»

Με την ομάδα που δημιουργείτε πλέον στον Όμιλο στις σκυτάλες μαζί με τον Τσουρουνάκη και τα άλλα παιδιά, σε τι ελπίζετε;

Χαίρομαι πάρα πολύ που θα είμαι στις σκυτάλες με τον Αντώνη. Έχουμε συνεργαστεί σε σκυτάλες στο παρελθόν στο εξωτερικό. Είναι απίστευτος αθλητής, πάρα πολύ δυνατός. Είχαμε ανταγωνισμό πιο παλιά και τώρα ίσως αλλά είναι φιλικός, είμαστε πάντα φίλοι και έχουμε πολύ καλή συνεργασία. Βοηθάμε ο ένας τον άλλο όλη την ώρα και χαίρομαι πάρα πολύ που θα είμαστε στην ίδια ομάδα. Πιστεύω να κάνουμε μια πολύ δυνατή σκυτάλη και να κυνηγήσουμε πανελλήνιο ρεκόρ.

Είναι ντεζαβαντάζ η 25άρα πισίνα για τους αθλητές της τεχνικής κολύμβησης;

Ναι, είναι μεγάλο ντεζαβαντάζ. Δεν βοηθάει καθόλου γιατί θέλει προπονήσεις μίας ή δύο εβδομάδων για να συνηθίσεις την 50άρα μετά ξανά. Οι αθλητές των Χανίων δυστυχώς όταν θα πάνε στο πρωτάθλημα θα δυσκολευτούν πολύ να αλλάξουν να πάνε από 25άρα σε 50άρα. Θυμάμαι κι εγώ πέρσι που είχα πάει στη Ρωσία και ήταν οι αγώνες σε 25άρα πισίνα. Όταν γύρισα πίσω και είχα αγώνες σε 50άρα ήμουν χάλια. Δεν μπορούσα να κολυμπήσω. Περίμενα πώς και πώς τη στροφή και δεν ερχόταν! Και το ανάποδο βέβαια. Ειδικά τα σπριντ έχουν μεγάλη δυσκολία στην 25άρα. Εάν πας από 50άρα σε 25άρα έρχεται η στροφή χωρίς να το καταλάβεις και υπάρχει κίνδυνος να χτυπήσεις στον τοίχο αν δεν προσέξεις! Γίνονται όλα τόσο γρήγορα δηλαδή στην 25άρα όπου απαιτείται πολλή συγκέντρωση και να είσαι πολύ προπονημένος.

«Περήφανος Αμερικάνος αλλά είμαι και νιώθω Έλληνας»

Σε έχει αλλάξει σαν χαρακτήρα όλη αυτή η διαδρομή σου στην τεχνική κολύμβηση;

Βεβαίως και μ’ έχει αλλάξει. Ξεκίνησα το άθλημα ως ένα παιδάκι χωρίς αυτοπεποίθηση, φοβισμένο, χωρίς φίλους και με τη βοήθεια του προπονητή μου, στην πορεία των χρόνων, με έκανε άνδρα. Ο προπονητής μου είχε σκληραγωγηθεί στα ΟΥΚ και κάτω από αυτή την ιδεολογία με προπόνησε και σιγά-σιγά με έκανε τον άνδρα που είμαι σήμερα.

Πώς λέγεται ο προπονητής σου;

Γιώργος Μυρίλος. Έχει προπονήσει και την Ειρήνη Δεληγιάννη που είναι πρώην κάτοχος παγκοσμίου ρεκόρ στα 100μ. στις νεανίδες. Έχει βάλει πάρα πολλά άτομα στη Εθνική τόσο καιρό. Δυστυχώς δεν εκτιμάται όσο πρέπει αλλά είμαι υποχρεωμένος να τον αναφέρω γιατί χωρίς αυτόν δεν θα ήμουν τίποτα. Αυτός με έκανε ό,τι είμαι. Χωρίς τον προπονητή μου θα ήμουν ένα τίποτα.

Οι στόχοι σου από εδώ και στο εξής;

Οι στόχοι μου είναι να ευχαριστηθώ το άθλημα, να κολυμπήσω δυνατά και να βοηθήσω τον κύριο Ηλία με τους βαθμούς στα πρωταθλήματα. Από εκεί και πέρα δεν ξέρω αν του χρόνου ή σε δύο χρόνια θα φύγω στην Αμερική, που είναι άλλωστε και χώρα μου. Έχω αμερικάνικη υπηκοότητα εκτός από ελληνική. Ίσως αποφασίσω να πάω εκεί να ζήσω γιατί προς το παρόν τουλάχιστον, εδώ δεν υπάρχει μέλλον… έτσι όπως το βλέπω. Το άθλημα δεν προωθείται καθόλου. Στην Αμερική βέβαια δεν υπάρχει καν το άθλημα, δυστυχώς…Θα ήθελα όμως να το ξεκινήσω εγώ ίσως, ώστε σιγά-σιγά να εξαπλωθεί και εκεί.

Για πότε σχεδιάζεις να φύγεις;

Το σκέφτομαι για τον ερχόμενο Σεπτέμβριο ή για τον μεθεπόμενο.

Σε επαγγελματικό επίπεδο ποιοι είναι οι στόχοι σου; Σπουδάζεις αυτή τη στιγμή σε κάποια σχολή;

Δεν σπουδάζω σε δημόσια σχολή. Δυστυχώς δεν πέρασα πουθενά. Έδωσα πανελλήνιες εξετάσεις δύο φορές αλλά επειδή τα προνόμια τα έκοψαν, δεν είχα την ευκαιρία να διαβάσω και να περάσω σε κάποια σχολή.

Και τώρα που αλλάζουν τα δεδομένα;

Τώρα που αλλάζουν… Δεν το έχω σκεφτεί ακόμα. Αυτή την ιστορία την έχω ακούσει 1000 φορές ότι αλλάζουν τα δεδομένα και με έχει ‘κάψει’. Γι’ αυτό προς το παρόν και μέχρι να υπάρξει κάτι σίγουρο δεν θα αποφασίσω τίποτα. Δεν το βάζω καν στο πρόγραμμά μου. Προς το παρόν είμαι στη σχολή του πατέρα μου, όπου εργάζεται εκεί. Είναι μία αμερικάνικη σχολή θεολογίας. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν αναγνωρίζεται. Στην Αμερική όμως αναγνωρίζεται. Κι επειδή με ενδιαφέρει η θεολογία πολύ, όχι ως επάγγελμα αλλά ως πίστη, σπουδάζω εκεί. Είμαι στον τρίτο χρόνο τώρα αλλά δυστυχώς δεν θα με βοηθήσει αυτό στην Ελλάδα πουθενά. Είναι μόνο για προσωπικό όφελος.

Νιώθεις Έλληνας ή Αμερικάνος;

Είμαι περήφανος που είμαι Αμερικάνος από τη μία. Πάντα μου άρεσε η Αμερική. Είναι ο παππούς μου αμερικάνος κι έχω το όνομά του. Στην Ελλάδα όμως μεγάλωσα και την Ελλάδα έχω αγαπήσει. Όλοι οι φίλοι μου είναι έλληνες, άρα πιο πολύ Έλληνας νιώθω.

Πηγή: Χανιώτικα Νέα