Για το πολύ σημαντικό έργο που προσφέρει τα τελευταία πολλά χρόνια στον Ναυτικό Ομιλο Χανίων από τη θέση του προπονητή στο άθλημα της κολύμβησης μιλά ο Αποστόλης Γεωργιάδης.

Ο έμπειρος προπονητής τονίζει μάλιστα ότι αυτό που τον κάνει να χαίρεται ιδιαίτερα είναι όταν συνειδητοποιεί το πόσο έχει συμβάλει από την πλευρά του ώστε αυτοί οι αθλητές, τους οποίους παρέλαβε παιδιά στο κολυμβητήριο, να έχουν γίνει ενήλικες.

Ο Αποστόλης Γεωργιάδης καταφέρνει με μεγάλη επιτυχία όλα αυτά τα χρόνια να φέρνει εις πέρας την αποστολή του, αποτελώντας έναν από τους σημαντικούς προπονητές που διαθέτει ο Ναυτικός Ομιλος στις τάξεις του.

Ακολουθεί η συνέντευξη του.

Tι σημαίνει για σένα Ναυτικός Ομιλος Χανίων;

ΝΟΧ για μένα είναι ένας Ομιλος συνδεδεμένος με το υγρό στοιχείο. Σταθμός για κάθε παιδί των Χανίων για να ξεκινήσει τον αθλητισμό. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε υποχρέωση να προσφέρουμε παιδαγωγικά και αθλητικά το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα.

Ποιες είναι οι ομορφότερες στιγμές που έχεις ζήσει και έχεις να θυμάσαι στον Ναυτικό Ομιλο;

Εκτός από τις αθλητικές επιτυχίες, τις αποστολές, τα ταξίδια, οι μεγαλύτερες χαρές έρχονται από τους παλιούς αθλητές όταν συνειδητοποιώ το πόσο επηρέασα στο να γίνουν από παιδιά ενήλικες…

Ποιοι είναι οι στόχοι σου μέσα από τον Ναυτικό Ομιλο;

Οι στόχοι μου είναι όσο μπορώ να συνεχίσω να μεταδίδω μάθηση και αγάπη για τον αθλητισμό.

Πώς βλέπεις την προοπτική της ανακατασκευής του κολυμβητηρίου και πόσο πιστεύεις ότι είναι αναγκαία;

Η ανακατασκευή είναι αναγκαία, απλώς αναρωτιέμαι πόσο πίσω θα πάει ένα άθλημα άκρως δύσκολο και ανταγωνιστικό όπως το δικό μας.

Πώς είναι για σένα όλα αυτά τα χρόνια που δουλεύεις στο φυτώριο του Ναυτικού Ομίλου, έχοντας βοηθήσει ν’ αναδειχθούν μεταξύ άλλων και σπουδαίοι κολυμβητές και κολυμβήτριες.

Οταν έχεις βάλει έστω και ένα μικρό λιθαράκι στην επιτυχία ενός παιδιού αυτό σε κάνει χαρούμενο και σου δίνει κουράγιο να συνεχίσεις…

Πόσο δύσκολη ή σχετικά βατή είναι η δουλειά ενός προπονητή που δραστηριοποιείται στην κολύμβηση και πώς θα χαρακτήριζες τη συνεργασία που έχεις όλα αυτά τα χρόνια με όλους τους προπονητές στο τμήμα που ασχολείσαι.

Η δουλειά μας όσο ευχάριστο αποτέλεσμα έχει λίγες φορές, άλλο τόσο δύσκολη είναι η καθημερινότητα με τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, ειδικά όταν ξέρεις ότι όλη η υπόλοιπη κοινότητα της κολύμβησης δουλεύει σε καλύτερες συνθήκες. Αυτό μας δένει σαν προπονητές και πάρα τις όποιες διαφωνίες ή δυσκολίες έχουμε στην καθημερινότητα είμαστε ενωμένοι για το κοινό αποτέλεσμα.

Υπάρχει κάποια ξεχωριστή εμπειρία που έχεις να διηγηθείς από την καθημερινή σου ενασχόληση στο κολυμβητήριο ή με κάποιον αθλητή ή αθλήτρια που σου έχει μείνει αξέχαστο ως γεγονός;

Μετά από 30 χρόνια σαν προπονητής και 17 σαν αθλητής έχω δει πολλά, αλλά θα ξεχωρίσω όταν έβαλα την πρώτη φορά στο νερό τον Απόστολο Παπαστάμο. Το χαμόγελο του ήταν αυτό που έχει χαραχτεί στην μνήμη μου όταν τ’ άλλα παιδιά έκλαιγαν ή κρύωναν…